17 lis 2019 | Piłka nożna / Reprezentacja

Ildefons Lima. Rekordzista świata z Andory. 22 lata i 148 dni w reprezentacji!

Ildefons Lima znany jest z bezpardonowego stylu gry (fot. gettyimages)

Reprezentacja Andory ostatnie mecze eliminacyjne zapamięta na zawsze. Zwycięstwo z Mołdawią 1:0 i remis 2:2 z Albanią to pierwsze punkty piłkarzy z Pirenejów w całej historii eliminacji do mistrzostw Europy. Teraz do historii przeszedł jej kapitan, Ildefons Lima. 39-latek w niedzielnym starciu z Turcją stał się rekordzistą świata pod względem czasu trwania kariery reprezentacyjnej. – Brazylijski Ronaldo... Co to był za zawodnik! potrafił zrobić wszystko, ale ze mną nie dał sobie rady – wspominał w rozmowie dla TVPSPORT.PL.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Ildefons Lima jest dla andorskiej piłki Władysławem Żmudą i Robertem Lewandowskim w jednym. Środkowy obrońca był monolitem kadry we wszystkich najważniejszych chwilach, jest też najlepszym strzelcem w historii. To on zdobył drugą w historii bramkę dla reprezentacji – i było to w jego debiucie, 22 czerwca 1997 roku, w meczu z Estonią. Wcześniej Andorczycy rozegrali tylko jeden towarzyski mecz, również z Estonią. I tylko na ten Lima się nie załapał.

Od debiutu defensora minęły 22 lata i 148 dni. I gdyby "Fonsi", jak mówią na niego koledzy, nie pauzował za kartki w czwartkowym meczu z Albanią, już zostałby rekordzistą świata pod względem długości kariery reprezentacyjnej.

@ildelima6, a punt de convertir-se en el jugador de TOT EL MÓN que durant més temps ha defensat la seva Selecció ��⚽️��https://t.co/7Ai0NKM4P9 pic.twitter.com/7MTTXU4hRR
— FederacióAndFutbol (@Fedandfut) November 15, 2019

Najlepszy wynik dzierży wciąż Ivan Hurtado – od pierwszego do pożegnalnego występu Ekwadorczyka w kadrze minęły 22 lata i 143 dni. 39-letni kapitan Andory w minionej dekadzie ominął tylko siedem meczów. W niedzielę od jego debiutu minęły 22 lata i 148 dni. A kariery kończyć jeszcze nie zamierza. Zagadnięty po domowym meczu z Albanią, mówił tak: – Mam prawie czterdziestkę na karku, ale w Andorze mogę pokopać jeszcze parę dobrych lat, przy okazji zajmując się trenowaniem dzieci.

Mecz z Turcją to jego 128. w narodowych barwach. To wynik o jedno spotkanie lepszy od Luisa Figo, a o dwa od Paolo Maldiniego. Do światowego rekordu Ahmeda Hassana – 184 występy – trochę zabraknie. – Czekam na następców, chciałbym, żeby kiedyś któremuś udało się zbliżyć do mojego wyniku. Zagrać ponad sto dwadzieścia meczów dla Andory, która gra tylko w meczach eliminacyjnych i towarzyskich? Trochę się tego zdążyło uzbierać – przyznawał skromnie.

Ildefons Lima w meczu z Francją zagrał po raz 125 (fot. Gettyimages)

W ciągu 22 lat w koszulce Tricolores Lima miał okazję zmierzyć się z wieloma gwiazdami światowej piłki. – Grałem przeciw Ronaldo: i temu grubszemu z Brazylii, i temu z Portugalii, mierzyłem się z Andrijem Szewczenką czy Fernando Torresem. Najlepsze wspomnienia mam chyba z meczu z Brazylią: był to mój trzeci mecz w kadrze i moim zadaniem było pilnowanie Ronaldo. Co to był za zawodnik – potrafił zrobić wszystko, ale ze mną nie dał sobie rady, a Andorze gola nie strzelił. I przegraliśmy tylko 0:3 – śmiał się.

Wspomnienia zapewne wracają, gdy Lima wchodzi do domowej garderoby. Przechowywane są w niej koszulki najbardziej znanych zawodników, z którymi miał okazję się mierzyć. Tradycyjnie to kapitan jako pierwszy wybierał sobie zawodnika, z którym wymieni się trykotami. Dlatego też kolekcja jest okazała.

Wszystkich meczów Andora rozegrała 165. Jej bilans to siedem wygranych, dwadzieścia remisów i sto trzydzieści osiem porażek. Nic dziwnego, że w pamięci bardziej od najlepszych napastników rywali zostaje jeden z triumfów. – Najlepsze wspomnienie? Wygrana z Węgrami. To była najlepsza drużyna, jaką pokonaliśmy. Andorczyków jest dwadzieścia pięć tysięcy, Węgrów prawie dziesięć milionów. Jest różnica? Poza tym, czekaliśmy na tą wygraną osiemdziesiąt siedem meczów. Trzynaście lat! Trzynaście! Dla większości było to pierwsze zwycięstwo w reprezentacji. Wyobrażasz sobie jakie było świętowanie?! – pytał Lima. 9 czerwca 2017 roku zespół Koldo Alvareza wygrał z Węgrami 1:0 w obecności 2357 fanów, których większość na Estadi National d’Andorra stanowili Madziarzy, rozochoceni do wyjazdów za swoją drużyną po świetnym EURO 2016.

Po meczu z Francją Lima do gabloty mógł dołożyć koszulkę Kyliana Mbappe (fot. Gettyimages)

Lima jest najbardziej utytułowanym reprezentantem Andory. Również jego historia klubowa wśród rodaków jest najbardziej imponująca. Przez lata "Fonsi" stanowił o sile grającej w Serie B Triestiny, występował też w szwajcarskiej ekstraklasie w drużynie AC Bellinzona. Przez pół roku był także zawodnikiem meksykańskiej Pachuki, ale tam nie zagrał ani razu. Nic dziwnego, że jego karierą żyła Andora, a on sam był niejako ambasadorem małego państewka. Choć czasami nie wszyscy orientowali się skąd pochodzi.

– Urodziłem się w Barcelonie, dlatego w zagranicznych klubach zawsze myśleli, że jestem Hiszpanem. Było to nawet dla mnie wygodne, bo nie musiałem wyjaśniać, że jestem z Andory. Czasem jest to trudna sprawa, bo nikt nie wie, gdzie ona leży. Ale też fajnie było być tym pierwszym zawodnikiem z Andory grającym w kilku europejskich klubach i pokazywać, że tam, w tej małej kropeczce na mapie, też są piłkarze, czasem nawet zawodowi – przyznawał po domowym meczu z Albanią.

Z kapitanem Andory nie warto zadzierać (fot. Gettyimages)

Najskuteczniejszy napastnik Andory, Cristian Martinez, zdobył dla kadry pięć bramek. A Lima ma ich na koncie aż jedenaście. Jednak nigdy jego gol nie dał zwycięstwa. Tylko raz – w 2002 roku z Maltą – po trafieniu obrońcy padł remis. – W naszym przypadku wygrywanie nie jest łatwe. Rozmawiałem z kapitanem Albanii, Elsedem Hysajem, i powiedziałem mu: słuchaj, trudno zwyciężać, jak się ma 25 tysięcy ludzi. On odparł, że u nich jest tyle samo. Tyle, że w Albanii tyle jest zarejestrowanych piłkarzy, a u nas wszystkich obywateli! – wspominał.

Mimo to Tricolores powodzi się coraz lepiej. Pytany w marcu o marzenie związane z dalszą grą w reprezentacji stwierdził, że chciałby jeszcze raz wygrać. Mamy listopad i marzenie zostało zdezaktualizowane. 11 października Andora niespodziewanie pokonała Mołdawię 1:0 i wyprzedziła ją w tabeli grupy H. Teraz, w rozmowie z andorską federacją, został zapytany o jeszcze jedno reprezentacyjne pragnienie. – Przez lata grałem w Triestinie, spędziłem tam wiele sezonów, a nigdy nie miałem okazji się zmierzyć z Włochami. To taka mała zachcianka.

A i zapewne nie miałby nic przeciwko, żeby taki mecz wygrać. I jak najbardziej wydłużyć rekord, który faktem stanie się w niedzielę.